Emoties in Valladolid, P500 Etten-Leur en padel in de regen.

Seizoen 1 Podcast Aflevering 5

Vanuit het Padel Experience Center in Alphen aan de Rijn zeg ik welkom bij weer een gloednieuwe aflevering van Studio Padel. Terwijl veel Nederlandse toppers in Etten-Leur speelden, werkte de wereldtop het P2 van Valladolid af en in opmaat naar de Major in Parijs hebben zij een beetje rust. Tijd voor ons om naar ons eigen spel te kijken en met wie doe je dat beter dan commentator, voormalig international Marcel Bogaart.

Ja Marcel, Vamos moet ik dan eigenlijk ook nog zeggen. Maar allereerst welkom, fijn dat je er bent. Hoe is het met jouw vitamine P? Nou, ik zit weer helemaal lekker gevuld hoor. 

Lekker weekendje gehad, mooie wedstrijden, dus ik vond het wel leuk. Ik zit weer vol. Ja, we hebben de vorige aflevering natuurlijk even nabeschouwd op het finale weekend van Ahoy.

We bespraken de merkwaardige far momenten om het zo maar even te zeggen. Het verschil tussen P1 en P2 hebben we geprobeerd zo goed mogelijk uit te leggen. Zijn er nog bijzonderheden daarop terugkomend op vorige aflevering? Nee, volgens mij is dat alweer gedaan en zijn we nu alweer een stapje verder gekomen.

En zijn we dan al in Valladolid. Laten we daar dan maar ook meteen mee aftrappen. Het P2 toernooi, nou het verschil als je dat wil weten hoe dat zit ten opzichte van een P1 toernooi wat Rotterdam was.

Dan moet je de vorige aflevering terug luisteren. Maar je zei het al vorige keer, alle wereldtoppers waren in ieder geval aanwezig in Valladolid. Ja zeker, iedereen heen mee ondanks dat het een P2 was. 

Het is natuurlijk wel de thuisbasis van Arturo Coello, die is daar geboren in Valladolid. En dat heeft denk ik ook wel toegeleid dat hij meedoet en dan doet de nummer tweede koppel denk ik ook mee. Dus hele mooie wedstrijden, hier en daar verrassende uitslagen. 

Dus ik denk dat het een heel leuk toernooi was. Nou we gaan er even wat meer op inzoomen. Wij kwamen de vorige uitzending ook vooral even terug op Augsburger en Chozas, het verrassingskoppel uit Rotterdam.

Ook die wilden we in Valladolid extra in de gaten houden. Hoe is het hen vergaan Marcel? Ze hebben het heel goed gedaan. Het was natuurlijk geen makkelijke loting.

Eerste ronde tegen Arroyo en Gutierrez, oud nummer één van de wereld. Die wonnen ze, eigenlijk naar een blessureopgave van de tegenstanders. Daarna speelden ze tegen Alex Ruiz en Javier Garrido. 

Die wonnen ze in drie sets. De derde set een tijdbreak en toen, dat hadden we jou al een beetje uitgestippeld. Het was natuurlijk wedstrijd bij wedstrijd, maar het gebeurde wat we hadden gehoopt een beetje.

In een kwartfinale tegen Chingotto en Galan. Dat was wel vuurwerk. Goeie wedstrijd, veel smashes.

Ik geloof zelfs van tien centimeter van het glas af. Valladolid ligt op hoogte, op 770 meter hoogte. Die ballen vliegen wat sneller eruit en dat werd er optimaal van geprofiteerd.

Chingotto en Galan waren wel nummer twee van de wereld, veruit beter dan 6-3 en 6-4. Maar dat was een hele leuke kwartfinale. Interessant, Marcel. 

En een stapje verder kijken. Want zij hebben dus niet gered tegen Chingotto en Galan. In Rotterdam speelde hij zeker niet z'n beste finale.

Dat vond ik wel heel mooi aan de Spaanse pers na Rotterdam aan. Dat hij toch een klein beetje worstelde met de druk en misschien ook een beetje het zelfvertrouwen. Hij is natuurlijk altijd nummer één van de wereld geweest in het verleden.

Nu gewoon even niet en heeft hij er dus kennelijk ook wel moeite mee. Maar wel heel mooi dat hij dat dus ook uitspreekt. Dat is iets wat ik volgens mij... Nou, ik volg ook het voetbal.

Maar ik hoor daar niet heel vaak een speler zeggen dat hij worstelt met zijn vertrouwen. Dus is dit in Padel gebruikelijker om dat te zeggen? Ik denk dat Padel wel wat transparanter is. Er zijn natuurlijk ook overal interviews bij of langs de baan.

Er zijn ook wel op social media dingen rondgegaan toen Lebron met Di Neno in een set even niet zo goed stond. Dus alles wat je zegt zit onder vergrootgas en is hoorbaar. En ik vind ook wel die eerlijkheid is op het spel.

Je hebt bijna geen scheidsrechter nodig. En dat hoort ook denk ik wel met hoe je je voelt. Daar wordt er niet geheimzinnig over gedaan.

Dus dat is inderdaad correct. Ik vond het ergens ook verrassend. En volgens mij hartstikke mooi.

Want dichterbij de sporter kun je denk ik niet komen als hij of zij echt haar kwetsbaarheid toont. Over kwetsbaarheid gesproken. Ook Triay gaf volgens mij aan dat het niet zo lekker ging in haar finalepartij in Rotterdam.

Maar om dan met de dames te beginnen. Want ook zij stonden weer in de finale tegen het nummer 1 geplaatste koppel Sanchez, Josemaria. We zien dus eigenlijk in Valladolid dezelfde finales, dezelfde affiches als we in Rotterdam zagen.

Hoe is het daar gegaan? Nou, als je het bedoelt op de finale. Daar heeft Gemma Triay een hele goede finale gespeeld. Met Claudia Fernandez.

Ze speelde echt een goede wedstrijd. 6-3, 6-2. Ik heb die wedstrijd mogen analyseren bij Canal+ afgelopen weekend.

Dus ze zat echt met mijn neus er bovenop. Paula Josémaria had niet helemaal haar dag op dat moment. Had ze in Rotterdam overigens wel.

Ja, daar speelde ze heel goed. Maar je werkt nu wel. De laatste drie toernooien zijn toch twee keer gewonnen tussen Triay en Fernandez.

En dat zijn dus Madrid, die op hoogte zit. En dus Valladolid, die op hoogte is. Dus als het wat sneller gaat, dan is het blijkbaar in hun voordeel.

En wat natuurlijk ook wel heel leuk was om te zien. We hadden het natuurlijk vorige keer al aangekaart. Dat Delphi Brea en Andrea Ustero, eigenlijk het gelegenheidskoppel door de blessure van Bea Gonzales.

Is Delphi, natuurlijk een knijt harde rechter speelster. Dus ze komt daar nooit op links. Is op links gaan spelen, want Ustero is links handig.

Die moet je niet op links hebben, die moet je natuurlijk op rechts hebben. En die hebben het gewoon prima gedaan. Die hebben een halve finale gehad.

Verloren daar wel van Triay en Fernandez met 4-3. Dus eigenlijk hadden zij het nog beter gedaan dan de nummers 1. Nou, dat is denk ik ook een interessant feitje. En we zeiden ook al dat die wereld best wel hard was.

Want haar oude partner dan van Ustero, dat was Calvo Santamaria. Ja, die was nu gewoon overgeleverd aan de kwalificaties. Haalde dat overigens wel, maar ging er in de eerste ronde dus alweer uit.

Dan zie je maar hoe moeilijk het dan weer wordt als je je partner, die eigenlijk hartstikke goed is, verliest. En een stap omhoog maakt. Ja, dan ben je gewoon weer overgeleverd aan kwalificaties.

En ja, is het al heel mooi als je in de eerste ronde overleeft. Maar dat is dus wel even weer de harde realiteit. En de harde realiteit is denk ik ook dat ze dan niet meer met elkaar kunnen spelen straks.

Want ja, als ze nu eigenlijk redelijk makkelijk koos, alleen in de eerste wedstrijd hadden ze toen wel een beetje aanpassingsproblemen, denk ik. Ze verloor z'n eerste setje, daarna was het 0-3. Ja, maar die gaat nu halve finales halen.

Dus die gaat zoveel punten vooruit lopen op haar voormalig partner. Ja. Dat op het moment dat Bea Gozales terugkomt, ja, dan is zij straks een top-20 speelster.

Of misschien wel nog hoger. En dan wil iedereen met haar spelen. Dan wil iedereen met haar spelen.

Dus dan ben je gewoon je maatje kwijt. Dus je ziet even die blessure van Bea. Brengt dan die sneeuwbal in werking.

Die gaat dan rollen. En dat heeft veel gevolgen.

Helder, Marcel. Dan weer even terug naar de mannen. Hoe kijken we daar naar het schema? Wat is daar in grote lijnen gebeurd? Nou, in principe wel de usual suspects. Natuurlijk in de finale en zelfs in de halve finale, waren het niet dat Yangas en Stoepacuk, dat die al in de eerste wedstrijd die ze speelden, hebben verloren.

Of tenminste de tweede, moet ik dan zeggen. De eerste wonnen ze nog wel. Maar de tweede verloren ze wel tegen Bergamin en Esprit.

Ja, dat is toch wel... We hebben het al een beetje aangekaart. Stupaczuk is gewend om finales te spelen, halve finales te spelen. Maar die nemen al uit elkaar.

En hij moet dat nu met Yanguas doen. En hij is natuurlijk een fantastische speler. Maar ze hebben nog net niet, denk ik, het vertrouwen samen.

Want ze komen niet verder. Dus na die halve finale in Rotterdam, komen ze nu eigenlijk in de tweede ronde blijven steken. Dus het was wel een koppel om in de gaten te houden.

Een ander. Dan zie je eigenlijk de grootsheid die een beetje aan het vervagen is van Bela, Fernando Belasteguin. Speelt met Juan Tello.

Hun laatste wedstrijd verliest van zijn huidige, dus de nieuwe partner, Libaak en Victor Ruiz. Ja, dat is dan toch voor Bela, denk ik, toch een beetje... Ja, gezichtsverlies. Anderkant.

Ik zeg, ja, hij heeft een nieuwe... Zijn maatje, hij gaat nu weer naar links. Gaat met Libaak spelen. Dus misschien heeft hij nieuwe energie.

En dan gaat hij wel weer verder komen. Want anders krijgen we straks ook Bela uit de top acht. Want hij staat nu achtste natuurlijk.

En dan denk ik dat hij het nog moeilijker gaat krijgen om kwartfinale te halen. En dan gaat hij... Ja, het is zijn laatste seizoen natuurlijk. Maar dan gaat hij een beetje via de achterdeur weg.

Dat zou natuurlijk heel jammer zijn voor zo'n grootheid. Nou, voor zo'n grootheid zou dat absoluut zonde zijn. Als we dan weer verder kijken naar de finale.

Coello Tapia, je zei de usual suspects. Hoe is die finale gegaan? Want ik zei al aan de voorkant even, het is spannender geweest dan in Rotterdam. Dat kunnen we wel stellen.

Ja, qua uitslag zeker. Het begon een beetje hetzelfde. Het was een hele snelle voorsprong weer van 3-0 voor Tapia en Coello.

Meteen weer de service game verloren van Galan. En Chingotto op het tegen gebroken. En daar kwamen ze eigenlijk niet meer overheen in de eerste set.

Dus uiteindelijk is het 6-4. Dus na die break zijn ze gewoon teruggekomen. Teruggebroken zelfs.

Maar aan het einde ging het fout en werd het 6-4. Tweede set hebben ze fantastisch gespeeld. Want ze gingen steeds lager verdedigd.

Dus ze gaven bijna geen lon meer weg. Ze bleven laag. Supersnel gingen ze eigenlijk als een soort, je kan het bij een kamikaze-actie noemen, naar voren toe.

Dat pakt heel goed uit. Tweede set hebben zij geen breakpoint tegen gekregen. Ze hebben wel heel veel breakpoints gehad.

Het was 6-4, dus eigenlijk nog geflateerd. De derde set zijn ze eigenlijk toch herenmeester. Maar er komt een moment, of 4-3.

Dan pakken ze niet de service game 5-3 en 6-3. Ja, dan staat Coello en Tapia toch weer met die beker in de hand. Ja, zo snel gaat het dan ook weer.

En dan komt er eigenlijk weer een heel mooi zijtakje, denk ik. Coello had 2,5 jaar geleden, toen was zijn opa heel ziek. Maar toen is hij toch nog naar het Plaza Mallorca geweest.

Waar eigenlijk altijd het toernooi gehouden wordt. Vanaf volgend jaar is dat ook weer. Dus een heel mooi plein.

Echt iconisch. Een soort van gemeentehuis. Een klok en alles erop en eraan.

Een hele mooie plek. En toen had hij beloofd. En dan heeft hij tegen iemand gezegd van opa.

Ik zeg, als ik het toernooi ooit ga winnen, dan draag ik het aan u op. En dat is ook dan gebeurd. Dus met tranen in de ogen.

Maar ik geloof het hele publiek natuurlijk. Ja, dit was heel emotioneel. Familie, vader, moeder.

Zijn broertje heeft hier nog zelfs gespeeld. Lang verhaal kort. Er zat nog een hele mooie zijding aan.

En dan denk ik dat ook wel resulteerde dat hij een beetje onder spanning stond. Hij was niet zo goed als in Rotterdam. Hij speelde wel nog meer fout.

Er stond toch nog meer druk op. Maar uiteindelijk geeft hij toch de genadeklap. En is de smash die hij slaat niet meer te houden voor Galan.

En wonnen ze het toernooi. Dus een heel mooi toernooi met een mooi verhaal. Interessant Marcel.

En inderdaad een heel mooi en emotioneel verhaal. Dan gaan we naar Nederland met jou goed vinden. Want er was een P500 toernooi in Etten-Leur.

Bij de mannen zeer overtuigend gevonden door Sten Richters en Bram Meijer. Het nummer één Nederlandse koppel. Zij gaven geen set weg.

Is dat bijzonder? Is dat goed Marcel? Zie je dat liever anders? Ik zie dat niet liever anders voor hun. Dat hebben ze natuurlijk heel goed gedaan. Ik moet wel zeggen dat Menno Nolten en Bart van Opsal niet meededen.

Nee, die deden daar niet mee. Dat klopt. Voor de rest deden wel hele goede koppels aan mee.

Dus zeker niks aan af te ringen. Ik denk dat ze ook wel eventjes een statement daar hebben gemaakt. Een hele goede overwinning voor hun.

Ik denk ook een mooie finale. Want er zijn echt wel mooie potjes gespeeld. Alleen ik denk de Menno Nolten en Bart Opstal komen iets dichterbij.

We willen ze gewoon vaker tegen elkaar zien eigenlijk. Eigenlijk wel. Maar ja, die hebben natuurlijk ook weer een eigen toernooiagenda.

Dus ik denk dat het een leuke opsteken is voor Bram Meijer en Sten Richters dat ze het toernooi pakken. En daarover dan nog gesproken. Want jij noemt net het andere koppel wat dichterbij komt.

Ik ben dan eigenlijk wel nieuwsgierig. Wat is de reden dat zij elkaar dan nu zo weinig treffen? Ontloop je elkaar dan als je je eigen planning maakt? Kijk je ook jongens, waar spelen jullie? Dan gaan wij de punten ergens anders ophalen. Werkt dat zo? Dat gaat zo niet.

Ik denk dat het zo uitkomt dat je zegt ik wil even Nederland zijn. Dat komt even uit. Ik heb misschien wat sponsorsplichtingen.

Dan pak ik het toernooi Nederland. Maar uiteindelijk wil je natuurlijk de toernooi internationaal spelen. Want daar zijn de punten voor de wereldklanglijsten.

Die met alle respect voor de hele leuke P500's en P250's. Maar daar haal je geen punten voor de internationale klanglijsten voor. Je wil een FIP toernooi spelen.

Maar je kan natuurlijk niet 52 weken buiten zijn. Ook niet altijd. Elke week is er natuurlijk een toernooi.

Maar daar hebben ze voor gekozen om het op deze manier te doen. Dan gaan we nog even naar de dames. Iets meer verrassing zou je kunnen zeggen.

De derde geplaatste koppel, Ewijk en Pysson, wisten het toernooi te winnen. Ze schakelden de nummers twee uit in de halve finale. En in een heuse triller wisten zij te winnen van het nummer één geplaatst.

Groeneveld en Segou Jonker. Jonker was ook degene die we in de kwalificaties van Rotterdam hebben zien spelen. Destijds met Janine Hemmes.

Een knappe prestatie denk ik van deze dames. Ja, ik denk een hele knappe prestatie. Ze hebben het gewoon goed gedaan.

Ze zijn natuurlijk ook goed op elkaar ingespeeld. En een grote verrassing. Ik denk dat het wat dichter bij elkaar ligt.

Dat daar de verschillen iets minder groot zijn. Als je dan zegt, ik had daar een Steffie Weterings, Marcelle Koek verslagen. Die zijn even net erboven.

Dus ja, ik denk een mooi spelersveld. Nou ja, knap. En een hele spannende finale.

Dus die laatste twee sets. Ze verloren de eerste dan weliswaar met 6-4. Maar de laatste twee wonnen zij twee keer in een tiebreak.

Het is daar wel bloedzollend spannend geweest. De verhalen die ik daarover hoor. Het zijn dieseltjes.

Dus die komen altijd terug. Komt altijd goed. Die komen altijd terug.

Allright, top. Nou, jij zei net al, Marcel, dat er niet elke week een groot internationaal toernooi is. Zeker niet bij het Premier Padel.

26 toernooi's staan er volgens mij op de agenda in 2024. Dus nog een x-aantal te gaan. Maar dat betekent ook dat er volgende week geen toernooi is.

We hebben Valladolid gehad. En ik zei al in mijn intro, er is even een weekje rust. Eigenlijk als opmaat denk ik naar de Major in Parijs.

Daar gaan wij uiteraard ook nog uitzendingen over maken. Alleen dat betekent dat we volgende week even geen Premier Padel hebben. Maar die ruimte die gaan wij zeker invullen in onze uitzending.

Want we hebben een hele interessante gast. We gaan later verkondigen of aankondigen wie dat is. Misschien wel een leuke teaser dan dit eigenlijk.

Dat mensen blijven hangen om te weten wie is er volgende week. Want het is wel de moeite waard om volgende week te luisteren. Want we hebben inderdaad een hele interessante gast.

En dan gaan we alweer naar onze vaste rubriek. Het is tijd voor Breakpoint. Met deze keer het aantal padelbanen in Nederland dat maar blijft groeien.

We hebben het eerder gehad over het aantal actieve spelers. Maar de teller staat inmiddels boven de 2600. Guus Hiddink was in 2006 volgens mij de eerste... met de aanleg van een padelbaan op het trainingscomplex De Herdgang... van PSV in Eindhoven.

Destijds om de spelers ook gewoon wat ontspanning te geven. Dat is geen openbare baan geworden. Maar wat wel heel leuk is om te zien hoe die olieflek... eigenlijk over Nederland is verspreid.

Is in een animatie gedaan van padelgids.nl. Zij hebben een mooie animatie gemaakt waarin je ziet vanaf 2014... tot en met vandaag de dag eigenlijk hoe die 2600 banen... en verschillende locaties erbij zijn gekomen. En ik denk dat dat wel heel gaaf is om te zien dat je ziet... met name ook, we hebben het eerder gehad over de coronatijd. Er is echt ontzettend veel bijgekomen qua locaties.

We zitten dus inmiddels al op 2600 banen en counting. Tot zover. Maar zo gaan we door.

We hebben ook gezegd vorige keer, heb je een leuke vraag? Stuur hem ook vooral in. We hebben wat vragen binnengekregen. Ik vind het wel leuk om deze er even bij te pakken.

Omdat ik de vraag zag en ik weet een klein beetje hoe jij hier overdenkt. Maar Marco van Heuveln uit Utrecht zegt... Dag Marcel en Jerry, het valt me op dat veel spelers... bij de grote toernooien tussen de punten... door hun handen tegen het glas aan wrijven. Waarom is dat? Mag dat? En hoe kijken jullie hiernaar? Ja, het zijn natuurlijk allemaal malloten.

Als je je hand gaat afvegen aan het glas, moet je dat helemaal niet doen. Je bereikt er niks mee. Je kan voorkomen dat je handen nat worden.

Je kan je handdoek gebruiken. Ze doen dit voor de goede orde. Ze hebben gewoon zweethanden, toch? Dat is toch waarom je dit doet? Of is het gewoon een tik?

Ze zullen niet gesquast hebben, maar die hebben we ook wel zien doen. Ik vind het echt nat dan om dat te doen. Wat je in één minuut vies maakt, ben je uren mee bezig om het schoon te maken.

Dat is vanuit de eigenaar van een complex in gedachten. En uiteindelijk maak je het jezelf alleen maar lastiger. Want je maakt die baan vies. 

Je maakt het glas nat. Het glas nat gaat zorgen dat die bal niet goed komt. En als het vies is, is het ook niet fijn, want dan kan die bal een andere bounce krijgen.

En er zijn hele makkelijk oplossingen voor. Je hebt gewoon handdoekjes. Je hebt tegenwoordig ook spullen die je op je handen kan smeren... waardoor je helemaal niet meer kan zweten.

Anti-zweetgel. Magnesium, volgens mij, zie ik mensen weleens meelopen. Vloeibaar magnesium, dat wordt weer alles wit.

Maar vervang je gripje. Zorg ervoor dat als je veel transpireert, dat je daar de middelen voor in huis neemt. En nogmaals, er zijn echt legio middelen voor om dat te doen.

En doe dat dan niet tegen de ramen. Ik vind het een beetje minachtig naar de locatie. Je huurt een baan. 

Je bent niet de eigenaar van die baan. Je huurt die baan en ga daar gewoon op een goede manier mee op. Dat betekent ook dat je niet op het net gaat hangen.

Dat je dat gewoon met respect behandelt. En daar hoort dit ook bij. Jij zegt nu de banen gewoon in het land.

Mij viel het vooral heel erg op dat het ook gewoon echt bij de wereldtoppers gebeurt. Ja, daar loopt continu ook een glazenwasser in de rondte... die in een tijdsbestek van één minuut, geloof ik, de hele baan weer aan het lappen is. Maar op normale verenigingen is dat natuurlijk niet zo.

Maar ik vind het ook echt vreselijk irritant. Als ik bijvoorbeeld achter... Ik vind het altijd een fijne plek om eigenlijk achter de linkerspeler te gaan zitten. Als daar continu die hand op het glas gaat, je ziet het ook gewoon minder goed.

En zeker omdat er veel publiek komt kijken. Ik vind het wel irritant. Want als er volgens mij een keer tegen het glas aan lopen... dan moet er al meteen iemand komen van... je moet een doekje overheen, want het is nat.

Die glazenwasser loopt weg. En 30 seconden daarna hebben ze allebei alweer hun handen op het glas gelegd. Ja, dat is toch belachelijk? Of ligt het aan mij? Het is belachelijk.

Het is, denk ik, verkeerd voorbeeldgedrag. Ik denk dat dat ook heel belangrijk is. Je haalde straks voetbal aan.

Ik denk ook dat jonge kinderen daar dingen uit gekopieerd hebben... die misschien niet al te best zijn. En als zelfs de topspelers het doen, dan is het goed. Maar je ziet de topspelers hier nooit geleiden.

Dat willen mensen ook doen. Dus ik denk uiteindelijk, kopieer dat niet. Zorg dat je handen droog zijn. 

Zijn ze nat? Die topspelers zaten allemaal op hun klok. En zoveel seconden moet hij weer terug zijn. Dan moet hij spelen, dan hoor je het tiempo.

Dat heb jij niet als je zo speelt. Dus pak je handdoekje, maak hem droog. En zorg dat die baangang optimaal blijft.

We blijven wel een beetje in de nattigheid, Marcel. Zoals gezegd, we blijven een beetje in de nattigheid. We horen hier even Jan Dulles, de zomer voorbij.

Want de zomer is officieel voorbij. Het is de laatste week van september. Het wordt natter, Marcel.

En ik ben dus een fanatieke padeller. Op recreatief niveau durf ik, of moet ik dan in ieder geval wel zeggen. Maar ik speel dus veel buiten.

En niets is vervelender volgens mij dan op een natte baan spelen. Ik moet zeggen, ik ben er redelijk aan gewend. Want er heerst volgens mij vloek op.

Maar ik train vaak op dinsdag. En volgens mij heeft het afgelopen jaar elke dinsdagavond geregend. Dus soms denk ik wel eens, kom maar op als het regent.

Want ik ben er bijna een regenspeler van geworden. Maar wat is nou het grote verschil tussen die natte baan en een droge baan? En als je dus veel gaat spelen de komende herfst en winter buiten. Waar kun je dan het beste rekening mee houden als je dus op een natte baan speelt?

Allereerst, als die baan nat is. Gebeurt er natuurlijk meer dan alleen dat je zelf nat wordt. Dat glas wordt nat. Dat betekent dat die bal gaat glijden, gaat naar beneden.

De bal wordt 10 tot 15 procent zwaarder. Dat betekent dat er veel meer belasting komt op je racket. Je slaat je racket eigenlijk stuk.

Zeker als je een heel zacht racket hebt. Veel meer belasting voor je gewrichten. Je bent eigenlijk jezelf onnodig aan het belasten.

Waardoor je blessures kan krijgen. Vaak is het ook zo dat de baan niet goed onderhouden is. Omdat het glad wordt.

Dus als je een zandbaan hebt, dan kan het zand een beetje nat worden. Dat is prima. Maar als je een curlybaan hebt, dan glijd je natuurlijk alle kanten op.

Want dan zit je op die vezel te spelen. Dan moet je weer een goed schoeisel hebben. Maar je glijdt gewoon uit.

Dus eigenlijk racen mee. Dan heb ik drie tips om hiermee om te gaan. Allereerst, als je dan toch in de regen wil gaan spelen.

Dan zeg nou, ga naar het net. Want aan het net hoef je in ieder geval niet de bal te laten stuiten. Het glas te gebruiken.

Dus het net is heel belangrijk. Het tweede, slijzen is niet zo handig. Want het glijdt eraf.

Dus je hebt de gaatjes van je racket waar je grippen hebt op de bal. Dus probeer die goed te doen. Door vlakker te spelen.

En uiteraard één of twee keer glas mee te geven. Want twee keer glas is vaak de bal dood. Als je het lukt, heb je tennissers tegenover je die het heel goed kunnen.

Speel dan één bal gewoon lekker naar het midden. Daarna komt het glas vrij. Met de volgende bal.

En dan kun je hem daar spelen. Dan hebben ze hem niet meer. Tennissers zijn dan dus wel in het voordeel.

Voordat we naar de derde tip gaan. Want die pakken in verhouding veel ballen voor het glas. Dat is volgens mij wat je eigenlijk een beetje moet doen.

Als het glas nat is. Ja, dat zeker. Tennissers zijn een voordeel.

Maar ik denk wel dat tegenwoordig zoveel mensen paddelen. Dat de tennis ook een beetje padeller is geworden. En waar je misschien tien jaar geleden als goede tennisser slaakte iedereen weg.

Is dat denk ik nu al anders geworden. Die tennissers zijn denk ik al veel meer paddeler geworden. Omdat ze het al een, twee, drie jaar doen in de tussentijd.

Dan kom ik naar tip drie. En dat is niet doen. Gewoon niet spelen.

Een lekkere tip. Natuurlijk is het een lekkere tip. Waar moet ik naartoe, Marcel? Je kan overal heen.

Daar gaat het niet om. Maar uiteindelijk denk ik dat je gaat iets oefenen wat je niet gaat gebruiken. Ga gewoon ergens.

Speel dan één keer in de twee weken hier met elkaar een baantje. Of speel dan als het wel droog is. Want je gaat jezelf erbij helpen door gewoon met plezier te spelen.

Paddelen is plezier. We hebben het even over vitamine P. En nu ga je allemaal dingen erbij halen. Je bal kan niet meer doen.

Als je racket nat wordt kan je nog allemaal toiletpapiertjes erin doen. Want dat heeft onderhoud nodig. Je mag het niet in de magnetron doen zoals je weet.

Dat past er ook niet in denk ik. Maar gewoon in de regen. Ik zou zeggen niet spelen.

Eigenlijk niet spelen. Jij bent daar heel duidelijk in. De praktijk is wel weerbarstiger.

Want er zijn natuurlijk ook gewoon toernooien waar de banen een beetje nat zijn. Of waar het miezert. Daar wordt natuurlijk gewoon doorgespeeld.

Er zijn niet altijd mogelijkheden voor de amateurpaddeler om naar binnen te gaan. Of om altijd maar uit te wijken. En de officiële toernooien altijd maar binnen te spelen.

Want zo is het natuurlijk niet. Nee, dat snap ik. En dan is het natuurlijk een verschil van we maken hem even af.

Maar je zal altijd zien. Als er geen keuze is dan moet je zelf die overweging maken. Maar mijn overweging is dat het niet waard is.

Om mezelf in mijn fysieke gestel in de waagschaal te doen. Ik ben 51. En dan denk ik oké.

Ga ik nou iets doen voor 10, 15, 20 minuten, half uur. Plezier tussen halen steken. Want ik heb er eigenlijk al geen plezier in.

En dan heb ik het risico om gelaceerd te raken. Dat vind ik niet fijn. Want als ik mijn hamstring even mishandel.

Dan heb ik daar gewoon een half jaar last van. Dat moet ik gewoon niet doen. Nee, zeker niet.

Voor je fysiek is het zeker niet verstandig om op een natte baan te spelen. Voor je materiaal denk ik ook niet. Je zei er kort iets over.

Maar volgens mij is dat wel echt finest. Zachte rackets kunnen daar niet goed tegen. Er zit natuurlijk een foam.

Als het nat wordt, wordt het een beetje porreus. Ja, sponsachtig. Sponsachtig.

Dan gaat het eerder scheuren. Maar ja, wat ik al zei. Die bal wordt 10, 15% harder.

Jij gaat smashen. En die bal heeft veel meer een impact. Het is net of je met steentjes staat te slaan.

Dus dat is mijn advies. Iedereen moet het natuurlijk zelf doen. Met een jonge god zoals jij.

Jij kan natuurlijk gewoon drie uren lang in de regen spelen. Ik kan dat. Dus ja, ik zou zeggen ga lekker naar binnen gaan.

Of tafeltennis of een potje backgammon. Weet wel, ga doen. Maar als het er echt ergens om gaat, zou ik het niet omspelen.

En als het voor fun is, helemaal niet. Nee, nee, nee. Een tip die ik dan in ieder geval wel wil geven aan de jonge honden.

Of de jonge goden, zoals jij dat noemt. Die wel in de regen willen spelen. Of denken nou, ik laat me niet wegjagen door het beetje regen dat er is.

Raap die ballen op. Want dat is wel iets waar ik me bijvoorbeeld vaak aan stoor. Als ik dan al speel.

En je speelt vaak met drie ballen. Zorg in ieder geval dat die ballen altijd bij iemand in de zak zitten. Of in de hand.

Dus als er een service fout is. En hij ligt in het net. Of hij gaat wel het net over.

Maar hij is uit. Pak hem op en doe hem meteen in je zak. Want als je die ballen laat liggen.

Je zegt al, ze worden 15% zwaarder. Dat kun je nog een klein beetje tegen gaan door die ballen. In ieder geval dan niet op de grond te laten liggen.

Dus als je dan speelt, pak die ballen op. Tot zover denk ik eventjes de tips en tricks met betrekking tot het spelen in de regen. Oké Marcel.

We gaan het denk ik voor nu hierbij laten. Ik wil jou in ieder geval bedanken voor jouw expertise. En wederom weer voor vandaag.

Ik dank ook onze partners. Padelshop, Padel Intelligence en padelgids.nl. En natuurlijk jullie bedankt voor het luisteren. Wil je niets missen van Studio Padel? Volg onze show op Spotify en Instagram.

Linkjes uiteraard weer in de shownotes. En volgende week zijn we er weer. En dan zit Marcel.

Wie zit hier tegenover ons? Eric de Lange. Eric de Lange, toernooidirecteur van het Premier Padel Rotterdam. Hoe kijkt hij zelf terug op? Ahoy, wat ging goed? Wat kan vooral beter? En wat zijn zijn ambities voor de komende jaren? Heb je zelf nou ook een vraag aan Erik? Laat het ons weten via studiopadel.nl. Dat is volgende week en meer nieuws vanuit de padelwereld.

Nogmaals dank en tot snel bij een volgende Studio Padel. Studio Padel is geproduceerd door Stempower. Voor commerciële vragen kun je contact opnemen met studiopadel.stempower.nl